Wat is geloven voor mij? Wie is God?
Thuis heb ik de basis van meegekregen op vlak
van geloven. Mijn ouders waren niet gelovig, maar lieten mij er wel van
proeven. Zo ben ik gedoopt en heb ik mijn eerste communie gedaan. Ik ging naar
een katholieke school en we gingen met school regelmatig naar de kerk. Dit was
ook niet moeilijk, want de kerk was vlak naast de school. Verder werd daar
thuis niet op ingegaan. Met ouder te worden en andere dingen te ontdekken, is het geloof er bij mij eigenlijk helemaal uitgegroeid. Zo heb ik mijn plechtige communie niet gedaan, omdat ik op jumping moest gaan. Dus ik kan helemaal niet zeggen dat ik gelovig ben.
De dag van vandaag is het bij jongeren ook dikwijls niet meer dat ze een streng geloof van thuis meekrijgen… Ze gaan eerder alleen naar de kerk bij speciale aangelegenheden. Al is dit ook niet bij iedereen het geval. Bij sommigen zie ik echter wel nog een streng geloof.
Het belangrijkste om in te geloven, vind ik in mezelf. Hier begint het. Als ik niet in mezelf geloof, kan ik onmogelijk in iemand anders geloven. Daarnaast geloof ik ook heel sterk in de mensen die dicht bij mij staan. Ze geven me de kracht en de lust om verder te gaan. Dit vind ik veel belangrijker dan in een God te geloven. Als laatste heb ik een groot geloof in mijn paarden. Hier sta ik mee op en hier ga ik mee slapen. Het is misschien raar om te zeggen, maar zij geven echt steun als het minder gaat.
Ik vind het ook een must om in de toekomst te geloven. Het geeft me een gevoel van gelukkig zijn en een teken om met volle teugen van het leven te genieten.
Dit wil echter allemaal niet zeggen dat ik niet geloof dat er geen God is. Volgens mij is er een God, maar dit is voor mij slechts een mogelijkheid naast de zovele.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten