Mens en samenleving: Belangrijkste kenmerk samenleving

Wat is volgens jou het belangrijkste kenmerk van de samenleving?

      Ongelijkheid is volgens mij een belangrijk kenmerk van onze samenleving. Dat zie je al als je over straat loopt. De ene loopt al bedelend op de straat, terwijl de andere bezig is om te kiezen welke smartphone hij nu gaat kopen. Er is meer dan ooit een grote kloof tussen arm en rijk en dat vertoond zich in de maatschappij. Dat begint meestal van kleins af, waardoor je in een straatje zonder eind komt. Geen geld om studies te betalen met als gevolg geen goede job, enz… In onze samenleving heerst nog altijd de gedachte: de rijkste is de beste. Als we daar al vanaf stappen en bijvoorbeeld mensen naar persoonlijke waarde schatten, dan zou het misschien al een beetje beter zijn. Het is niet omdat die man arm is, dat hij geen mooie persoonlijkheid kan hebben en omgekeerd. Bij kinderen heerst er ook al ongelijkheid. Het ene kind komt uit een ‘gewoon’ gezin en daardoor gaat hij/zij ‘gewone’ kleren dragen. Het andere kind komt uit een rijk gezin, en die gaat dan misschien duurdere kleren dragen. Daar begint eigenlijk al de kloof van jongs af.

Meer dan ooit is dus ongelijkheid zichtbaar. Voorbeelden hiervan zijn het vergaren van kennis, de sociale status, verschil in inkomen,… En dan ben ik eigenlijk nog het belangrijkste vergeten. Macht is het belangrijkste kenmerk van ongelijkheid. Wij leven nu eenmaal in een maatschappij waarbij macht belangrijker is dan de eigen ik. De dag van vandaag staan we niet stil bij het feit dat we met mensen bezig zijn. Het gaat om geld, aanzien,… En als daar dan mensen moeten onder lijden, moeten we het daar maar bijnemen. Waar zijn we dan mee bezig?

Dan verschieten mensen dat er gestolen wordt. Ik kan dat eigenlijk best nog begrijpen. Als je bijvoorbeeld dakloos bent en je slaapt onder een brug. Je kan gaan stelen en dat kan lukken, maar ook mislukken. Als het lukt, heb je geld en kan je eten kopen. Als het niet lukt, ga misschien naar de gevangenis. Maar dan heeft hij/ zij wel ineens een dak boven zijn hoofd. Dat is heel cru, maar dit is wel de maatschappij waarin we leven. Terwijl er echt wel oplossingen bestaan om mensen te helpen, zijn we er niet echt mee bezig. Sommigen willen misschien wel, maar zijn dan weer bang dat hun ‘ego’ daar gaan onder lijden. Zo zitten we in een straatje zonder eind, waarbij de machtige alleen maar machtiger wordt, en de ‘arme’ alleen maar ‘armer’.

 

Nochtans heeft Marin Luther King geprobeerd om er iets aan te doen. In 1963 ging hij ervoor. Hij had een droom. Hij droomde ervan dat mensen eindelijk zouden ophouden met de verschillen van blank-zwart, jood-niet jood. Hij hoopt dat ooit een blanke en een zwarte hand in hand over straat zullen lopen. Hij hoopt dat er eindelijk vrijheid, gelijkheid en gelijkwaardigheid komt. Maar tevergeefs.

 

 

Ook zijn er nu verenigingen die pleiten voor gelijkheid. Zo probeert bond zonder naam de universele waarden onder aandacht te brengen. Bij living values heerst de gedachte dat elk kind uniek is. Elk kind heeft met andere woorden zijn eigen waarden. Er wordt dus wel degelijk iets aan gedaan. Het zijn wij die moeten willen!